اگرچه اغلب در کتاب های تاریخ فراموش می شود، اما آمریکایی های آفریقایی تبار شانه به شانه کاشفان اولیه اورگان ایستاده اند - از سال 1788، "خدمتگان" خانم واشنگتن، مارکوس لوپیوس و رابرت گری (رابرت گری) برده لوئیس و اکسپدیشن کلارک به اورگان به موسی رفتند. هریس (موسی هریس)، یک مرد آزاد کوهستان سیاه، یک افسانه در صنعت خز، و بعدها تبدیل به یک راهنمای کامیون و قطار مورد تقاضا شد.جیمز داگلاس (جیمز داگلاس) نیز وجود دارد، او در دهه 1840 مقام ارشد فورت ونکوور بود و به عنوان فرماندار جزیره ونکوور و بریتیش کلمبیا خدمت می کرد.

همزمان با به قدرت رسیدن داگلاس، مهاجران دنباله دار اورگان نیز محدودیت های نژادی تعیین شده توسط قانون، "قانون محرومیت" را وضع کردند.محدودیت‌های نژادی در مورد قانون زمین اهدایی اورگان در سال 1850 نیز اعمال می‌شود. این محدودیت‌های اجباری فدرال که در ابتدای ایالت اورگان وجود داشت، موانع بزرگ غیرقابل انکاری ایجاد کرد.با توجه به این نابرابری‌ها، این هفته چند قلم و جوهر برای بررسی برخی از پیشگامان مدرن و اولیه سیاه‌پوست در اورگان رزرو کرده‌ایم - به هیچ وجه شامل شکل دادن به جامعیت رهبران سیاه‌پوست معاصر در فرهنگ عامه، ورزش، تغییرات اجتماعی و غیره نیست.

موسیقی این بومی پورتلند موسیقی پایان ناپذیر، تمام نشدنی و واقعاً مست کننده تلقی می شود.آلبوم او "12 طلسم کوچک" در جدول بهترین آلبوم "نیویورک تایمز" در سال 2018 در رتبه چهارم قرار گرفت.در سال 2011، او برنده جایزه گرمی برای بهترین تازه وارد شد، که برای یک نوازنده جاز بی سابقه است، به ویژه وقتی که با هنرمندان مشهور هیپ هاپ، پاپ و راک مقایسه شود.در توصیف آوانگارد خود، او صداهای باس و همراهی تولید می کند تا آگاهی وحدت بالقوه و پورتال های سالم را به هم متصل کند.علاوه بر این، او در حال حاضر در حال بررسی موسیقی به عنوان یک تکنیک توانبخشی است.

ما برای تامین مالی پوشش خود به حمایت شما متکی هستیم.از رسانه های مستقل محلی از طریق کمک های مالی کوچک یا ماهانه حمایت کنید.متشکرم!

بئاتریس مورو کانادی، سردبیر، مدافع، فعال، یکی از بنیانگذاران و معاون رئیس بخش اورگان انجمن ملی برای پیشرفت رنگین پوستان در سال 1913

ویلیام بجر، صاحب رستوران ها و مشاغل گردشگری و اولین مقام سیاهپوست منتخب اورگان، شورای شهر گیلهارت، 1934