اگر قبل از پوشش پودری، گاز از فلز خارج نشود، ممکن است مشکلاتی مانند برآمدگی، حباب و سوراخ سوزنی ایجاد شود.منبع تصویر: TIGER Drylac
در دنیای پوشش های پودری، سطوح چدنی فلزی مانند آهن، فولاد و آلومینیوم همیشه قابل تحمل نیستند.این فلزات حفره های گازی از گازها، هوا و سایر آلاینده ها را در فلز در طول فرآیند ریخته گری به دام می اندازند.قبل از پوشش پودری، کارگاه باید این گازها و ناخالصی ها را از فلز جدا کند.
فرآیند رهاسازی گاز یا آلاینده های حباب شده را گاز زدایی می گویند.اگر انبار به درستی گاز زدایی نشود، مشکلاتی مانند برآمدگی ها، حباب ها و سوراخ های پین باعث از بین رفتن چسبندگی بین پوشش ها و کار مجدد می شود.گاز زدایی زمانی رخ می دهد که بستر گرم شود، که باعث انبساط فلز و دفع گازهای به دام افتاده و سایر ناخالصی ها می شود.لازم به ذکر است که در طی فرآیند پخت پوشش های پودری، گازهای باقیمانده یا آلاینده های موجود در بستر نیز آزاد می شود.علاوه بر این، در طی فرآیند ریخته‌گری زیرلایه (ریخته‌گری با ماسه یا ریخته‌گری با قالب) گاز آزاد می‌شود.
علاوه بر این، برخی از محصولات (مانند افزودنی های OGF) را می توان به صورت خشک با پوشش های پودری ترکیب کرد تا به حل این پدیده کمک کند.برای پاشش پودر فلز ریخته گری، این مراحل می تواند مشکل باشد و زمان بیشتری را صرف کند.با این حال، این زمان اضافی تنها بخش کوچکی از زمان مورد نیاز برای کار مجدد و شروع مجدد کل فرآیند است.اگرچه این یک راه حل بی‌خطر نیست، استفاده از آن با پرایمرها و روکش‌های مخصوص فرموله شده می‌تواند به کاهش مشکلات ناشی از خروج گاز کمک کند.
2020 قبل از اینکه متوجه شوید ظاهر می شود.این آغاز یک دهه جدید است و تغییراتی را در جهان به شیوه ای که ما می شناسیم به ارمغان می آورد.
بیش از 50 سال است که از بسترهای سیال برای پوشش دادن قطعات با پوشش های پودری استفاده می شود.در این مقاله، دو متخصص صنعت برخی از مشکلات رایج مربوط به فرآیند بستر سیال را حل کردند.